میوه عسل - An Overview

میوه عسل - An Overview

Blog Article

این ویژگی ها می توانند در بهبود علائم عفونت ها و التهابات کمک کنند.

در مقاله‌ای که توسط مجله تحقیقات پزشکی هندوستان به چاپ رسیده است عسل به چند علت می‌تواند رفلاکس معده را کاهش دهد.

این ویژگی ها به تسریع فرآیند بهبودی و ترمیم بافت های پوستی کمک می کنند.

در این بین عسل آویشن یکی از بهترین عسل‌ها برای مشکلات مجاری تنفسی است، که علت آن‌ هم مقادیر بالای آنتی اکسیدان موجود در این عسل است.

سپس شانه‌های کندو برداشته شده و عسل آن توسط دستگاه استخراج عسل یا همراه با خود شانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. عسل معمولاً فیلتر می‌شود تا موم و سایر بقایای آن پاک شود. قبل از اختراع کندوهای دست‌ساز، زنبورهای عسل اغلب قربانی جمع‌آوری عسل می‌شدند. زنبورداران قبل از جمع‌آوری عسل اطمینان حاصل می‌کنند که زنبورهایشان غذای کافی برای زنده ماندن در زمستان را دارند و این کار را با گذاشتن مقداری عسل در کندوی عسل یا با تهیه آب قند یا شکر کریستالی یا کیک عسل برای آن‌ها انجام می‌دهند. مقدار مواد غذایی لازم برای زنده ماندن در زمستان به نوع زنبور و طول و شدت زمستان‌های آن منطقه بستگی دارد. بسیاری از گونه‌های جانوری علاقهٔ زیادی به عسل دارند.[۲۵]

البته باید آن را جایگزین قند مجازشان کنند. اما آیا عسل برای این افراد خواصی هم دارد؟

عسل دارای خواص ضد باکتریایی قدرتمندی است که به دلیل وجود مواد معدنی، آنتی اکسیدان here ها، مواد ضد میکروبی و ویتامین ها در ترکیبات خود، به سلامتی انسان ها کمک می کند:

پیشینه کاربرد عسل در مصر دست‌کم به ۲۲۰۰ تا ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد.[نیازمند منبع] مصریان قدیم از عسل دست‌کم به صورت ۹۰۰ فراورده بهره می‌برده‌اند.

ترکیبات موجود در عسل می توانند در تشخیص اصالت آن مفید باشند. عسل طبیعی دارای مواد مغذی مانند ویتامین ها، مواد معدنی، و آنتی آکسیدان ها است.

عسل‌های دارای منبع گیاهی متفاوت دارای رنگ و طعم متفاوت بوده و به مقادیر نه زیاد متفاوت، حاوی قندها (ساکاروز، لوولوز، دکستروز، مالتوز و غیره) و حاوی اسیدها، پروتئین‌ها، پیک مان‌ها، مواد معطر و خوشبوکننده و هم چنین املاح (نظیر سدیم، گوگرد، منیزیوم، فسفر، کلر، پتاسیم، سیلیکا و غیره) آنزیم‌ها (مانند دیاستاز، گلوکز اکسیداز، کاتالاز، فسفاتاز و انورتاز) و همچنین حاوی ویتامین‌ها (پرودوکسین، فولیک اسید) و غیره می‌باشند.

اغلب عسل‌هایی که رنگشان تیره است، از لحاظ املاح معدنی غنی‌تر می‌باشد.[۲۹]

[۳۴] شواهدی مبنی بر استفاده از عسل در سایر درمان‌های زخم از کیفیت پایینی برخوردار است و نمی‌توان نتیجه‌گیری محکم و مطمئنی در این رابطه گرفت.[۳۵][۳۶] شواهدی از استفاده از محصولات مبتنی بر عسل برای درمان زخم‌های استاز وریدی یا ناخن فرورفته پا وجود ندارد.[۳۷][۳۸] چندین محصول عسل برای استفاده درمانی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان زخم‌ها و سوختگی‌های جزئی تأیید شده‌اند.[۳۹]

عسل، یکی از قوی‌ترین مهارکننده‌ها بر ضد التهابات گوارشی و زخم‌های معده‌ای است که توسط باکتری به وجود آمده اند.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]